Een boer uit de Achterhoek zag vreemde dingen gebeuren bij een loods in zijn buurt. 

0:00
0:00
/
0:00

Witte busjes in de nacht

’s Nachts reden er witte busjes het erf op en er werd isolatiemateriaal naar binnen gebracht. In de schuur waren al jaren geen dieren meer te zien. Ook hing er een zoete, chemische geur. De boer vertrouwde het niet en ging op zoek naar iemand die hem kon helpen. 
 

Een melding met impact

De boer nam eerst contact op met de vertrouwenspersoon landelijk gebied. Na een goed gesprek werd de politie ingeschakeld. Bij een controle bleek dat de schuur werd gebruikt voor de productie van drugs. Zo kon de locatie worden ontdekt en opgeruimd. Dit laat zien hoe belangrijk het is om je zorgen te delen, ook als je twijfelt. Eén actie kan een groot verschil maken.
 

Samen sterk op het platteland

Op het platteland letten boeren goed op elkaar. Ze zien het snel als er iets niet klopt. “Boeren staan stevig in hun klompen en regelen hun eigen zaken,” vertelt Gaby, vertrouwenspersoon in het buitengebied. “Maar als er vreemde mensen op hun erf komen, is het belangrijk dat ze dat melden. Het liefst bij de politie of Meld Misdaad Anoniem, en anders bij mij.”
Gaby merkt dat boeren graag hun zorgen delen. “Ze bellen me, en dan ga ik langs voor een kop koffie. We praten over wat ze hebben gezien en samen kijken we wat er nodig is. Soms geef ik advies, soms breng ik ze in contact met de wijkagent.”
 

Lege schuren trekken criminelen aan

Michel, wijkagent in de regio, ziet dat er veel meldingen binnenkomen over leegstaande schuren. “Steeds meer boeren stoppen ermee. Hun schuren staan leeg en dat kan criminelen aantrekken,” vertelt hij.


Sommige meldingen komen via Meld Misdaad Anoniem, soms via een vertrouwenspersoon. “Mensen zien onbekende busjes of ruiken een vreemde geur, vaak een anijsgeur. Dat kan wijzen op een drugslab,” zegt Michel. “Dankzij zulke meldingen kunnen we snel handelen en problemen voorkomen.”
 

Meer bewustwording door voorlichting

Om boeren en bewoners te helpen, geeft Gaby veel voorlichting. “Ik vertel wat ze kunnen zien, horen of ruiken,” legt ze uit. “Soms beseffen mensen pas na afloop dat ze iets verdachts hebben meegemaakt. Dan vallen de puzzelstukjes op hun plek. Ik ben al bij meer dan tachtig bijeenkomsten aanwezig geweest, en maar één keer ging ik naar huis zonder dat er iets speelde.”
 

Praten helpt

In de Achterhoek is de sociale controle groot. Toch vinden mensen het soms spannend om iets te melden. “Ze vragen zich af: moet ik dit doorgeven? En hoe?” zegt Michel. “Mijn advies: heb je een onderbuikgevoel, praat erover met je buren of met Gaby. Je hoeft niet meteen naar de politie. Maar samen zorgen we dat het buitengebied veilig blijft.”
 

Zie je iets vreemds of verdachts?